Op locatie
Jeugdtheater De Krakeling
De Krakeling, een van mijn favoriete wandschilderingen, is een goed voorbeeld van een trompe-l‘oeil schildering. De foyer van dit Amsterdamse jeugdtheater heeft aan drie kanten een balkon. Op de vierde wand schilderde ik het balkon exact na met personages op die alle onderdelen van het theater vertegenwoordigen.
Pantaleone uit de commedia dell’arte staat links, in het midden de fluitspeler van Manet voor de muziek en rechts de stille clown van Watteau voor de mime. De danseres houdt zich in evenwicht op de balustrade. De dieren koos ik vanwege hun verkleedwaarde; zo lijkt de baviaan een masker te dragen en heeft de Dalmatische hond de bolletjestrui aan.
Noorderlicht
Het Noorderlicht is het buurtcentrum van Diemen-Noord. Het centrale beeld is een ingevroren walvisvaarder, de "Willem Barentsz.", waar een ijsvogeltje langs vliegt op weg naar het Behouden Huys omgedoopt tot Noorderlicht.
De grondslag van het ontwerp is dat aan de noordkant van de ruimte alles te maken heeft met kou en ijs en dan geleidelijk overgaat naar het warme zuiden waar een paradijsvogel opfladdert en de drie eendjes van het wapen van Diemen tevreden rondzwemmen in een warme golfstroom.
Het geheel wordt verbonden door een zwarte lijn die begint in de krulstaart van de sledehond, doorloopt langs de papegaaiduiker op een ijsschots om vervolgens een takje te worden bij het roodborstje halverwege de zijwand om voorbij de eendjes te eindigen in de tong van de vlinder bij de ingang.
Japan in Neuchâtel
In een Zwitsers landhuis uit 1730 was de opdracht een Japans landschap maken dat past bij de Japanse tatami's. De opdrachtgevers, een Nederlands-Amerikaans echtpaar, had allerlei specifieke wensen zoals de kraanvogels, de Japanse makaak en de waterval.
Mijn uitdaging was met name dat het perspectief moest kloppen gezien vanaf de deuropening en gezien vanuit bed. Daar gebruikte ik de Japanse verhoogde passage voor, die recht loopt als je de ruimte binnenkomt en in zigzag overgaat zoals het perspectief in Japanse prenten wanneer je er recht voor staat.
De wilde waterval rechts is op glas geschilderd en heeft zijn culturele pendant in de Japanse tuin aan de linkerkant. Een deel van het plafond is echt, een deel geschilderd. Uiteraard woont de oranje kat in dit huis.
Advocatenkantoor NautaDutilh
Voor het hoofdkantoor van NautaDutilh aan de Zuidas van Amsterdam maakte ik drie grote wandschilderingen, twee in het restaurant op de bovenste verdieping en een in de barruimte daarnaast. De opdracht was "iets" te doen met de architect Berlage (Plan Zuid), bekende Amsterdammers en de Gouden Eeuw.
Op de linkerwand (6 x 4.80 m) staan 17e-eeuwse figuren rond een "modern" meisje en op de rechterwand is het omgekeerd: bekende Amsterdammers uit de 20e eeuw waaronder Johan Cruijff en Herman Brood met tussen hen in het meisje van de Nachtwacht van Rembrandt.
De pergola op de linkerwand heeft precies de verhoudingen van de Beurs van Berlage op het Rokin, terwijl rechts de pilaren van de Berlagebrug over de Amstel het kader vormen waar in het midden Berlage zelf te zien is.
Rechts op deze laatste wand kijkt de Amsterdamse Joffer Thérèse Schwartze hoe Ischa Meier een spiegel ophoudt voor de Dame in Kimono van Breitner. Daarachter staat wethouder Wibaut onverstoorbaar in de verte. Het aapje op de voorgrond, een maki uit Madagascar, vertegenwoordigt Artis en onderhoudt het contact met de toeschouwer.
Op de linkerwand leende ik een personage van de Brief van Vermeer, de jonge Rembrandt leunt op een fiets en de man in het Oosterse kostuum komt uit een schilderij dat de markt op de Dam uitbeeldt in de 17e eeuw. De groetende man zonder hoofd helemaal rechts staat bij de tramhalte op de Marnixstraat en Annie M.G. Schmidt leest voor.
De derde wandschildering is een fries van meer dan 20 m waarop Amsterdamse theater figuren staan afgebeeld, een paar historisch, anderen minder letterlijk maar de twee Venetianen met bierglas staan voor Ramses Shaffy en André Hazes. De ganzenhoedster zou Willeke Alberti kunnen zijn. Wel een portret is de vrouw die op de olifant het fries binnenrijdt. Zij is Sacha Tanja, ooit dé voorvechter van figuratieve kunst in Nederland. De achtergrond is gebaseerd op het interieur van Theater Tuschinski.
Essilor
Voor brillenglazenfabriek Essilor in Zevenaar maakte ik een serie wandschilderingen langs de gehele productieroute. De grootste van 5 meter hoog en 43 meter lang heeft als thema de geschiedenis van de Nederlandse optiek. Heden en verleden lopen door elkaar heen, zodat Anthoni van Leeuwenhoek aan tafel zit met de toenmalige directeur en zijn telefonerende assistente. De figuren in de tent helemaal links zijn beroemde uitvinders en wetenschappers waaronder Spinoza en Christiaan Huygens. De medewerkers van Essilor fungeerden vaak als model terwijl ik aan het werk was en droegen met hun commentaar en suggesties bij aan het resultaat.
Zie meer over Essilor
De Verbinding
De Verbinding is een redelijk klein gebouw midden op een kinderspeelplaats in het centrum van Diemen, waar allerlei buurtactiviteiten plaatsvinden. De buurtbewoners hebben dan ook vele elementen aangedragen voor mijn wandschildering met de titel "Diemen aan Zee". Zoals de flamingo, het kooikerhondje en het meisje met het kraaltjeshaar. De Mona Lisa aan de buitenkant verkoopt ijsjes aan de kinderen op het speelterrein.
Zie meer over De Verbinding
Torenvliedt
Deze wandschildering maakte ik in het trappenhuis van het voormalige koetshuis van landgoed Torenvliedt in Middelburg. De beroemde historicus Johan Huizinga schreef een deel van de Herfsttij der Middeleeuwen op Torenvliedt en de opdrachtgevers wilden hem als uitgangspunt voor de schildering.
Voor mij was de grootste uitdaging hoe een voorstelling te ontwerpen die perspectivisch klopt als je de trap opgaat maar ook als je de trap afkomt. De oplossing vond ik in de pergola op de overloop waarin het beeld van Hercules het scharnierpunt van de voorstelling is. Dit beeld stond ooit op het landgoed, verloor zijn been in de oorlog en werd door studenten roze geverfd. Huizinga staat tussen de vrouw van het Arnolfini-portret van Jan van Eyck en een houten engel uit het Lam Gods met in zijn handen een exemplaar met de groene kaft van de Herfsttij. Arnolfini zelf leunt tegen de traptreden en het Zeeuws Meisje kijkt om de hoek vanuit de hal.
Bovenaan de eerste trap is het dak van Torenvliedt nog net te zien met daarnaast twee middeleeuwse personages uit een schetsboek van Huizinga. Op de trap zijn de "wentelteefjes" een hommage aan Escher. Het kleine zittende figuurtje naast de trap is Leonard Huizinga, de zoon, die de ooit immens populaire serie Adriaan en Olivier schreef. Deze staan op de bovenverdieping als kartonnen opzetfiguurtjes op het balkon evenals de opdrachtgevers met tussen hen in een 19e-eeuwse burgemeester van Middelburg, die lang op Torenvliedt woonde.
De twee kerktorens aan de horizon beneden zijn links de St Jan van Den Bosch en rechts de Lange Jan van Middelburg, de woonsteden van de opdrachtgevers voordat zij verhuisden naar dit pand.
Bravilor Bonamat
Bravilor Bonamat in Heerhugowaard is een fabriek die koffiezetapparaten maakt voor bedrijven. Voor de representatieruimte maakte ik twee langwerpige schilderingen. Op de een staat het begin, het plukken van de koffie, en op de andere het eind, een grand café. De koffieplukkers baseerde ik op mijn verblijf in Guatemala, waarbij helemaal links een hommage aan Manet en zijn Déjeuner sur l’Herbe te zien is. De koffiekan op de voorgrond is van Klaas Gubbels, die toen ook een opdracht uitvoerde voor Bravilor.
De draaideuren op het andere paneel zijn gebaseerd op Café Américain in Amsterdam en de ovalen gouden schildjes zijn van Michael Berkhemer, die in de hal van de fabriek een sculptuur uitvoerde.